Najnowsza powieść znanej u nas pisarki francuskiej. Bohaterem jej jest pięćdziesięcioletni pisarz, Robert Guibal, paryżanin, który po napisaniu kilku cieszących się powodzeniem książek stracił werwę twórczą - pisze teksty piosenek dla swej kochanki, współpracuje z pismami literackimi, drukuje reportaże, recenzje cudzych książek, jednym słowem, choć dobrze zarabia, nie wykorzystuje w pełni swego talentu. Zdaje on sobie w pełni z tego sprawę, przypomina mu o tym stale kochająca go szczerze żona Catherine, lecz niestety nie potrafi przełamać własnej bierności, zmusić się do wysiłku. Ten trwający wiele lat impas życiowy przełamuje wreszcie wiadomość o pewnym zapaleńcu nazwiskiem Sorel, który wierząc, iż w zamczysku sąsiadującym z jego rodzinnym miasteczkiem ukryte są skarby, poszukiwaniom ich poświęca swe życie, odchodzi od rodziny, rzuca intratne zajęcie, jest opętany jedną manią - pokonując siebie, swą słabość i samotność chce wydrzeć ziemi jej tajemnicę. A w miarę upływu długich lat samotnej walki najważniejsze staje się dlań dążenie do celu, a nie jego osiągnięcie. Guibal zafascynowany Sorelem chce napisać o nim książę i to właśnie staje się przełomowym wydarzeniem w jego życiu; przykład, pasja tamtego nie znanego osobiście człowieka zmusza go do zrobienia obrachunku z własną przeszłością, do podsumowania własnych, jakże miernych, osiągnięć. Dzięki Sorelowi pojmuje wielką prawdę, że "wszędzie kryją się skarby", a tylko od nas samych zależy, czy potrafimy je własnym wysiłkiem, nie oczekując żadnej pomocy, odkryć.