Lekko i zabawnie opisane wspomnienia Diany Abu-Jaber z amerykańsko-jordańskiego dzieciństwa przeplatają się ze słodko-gorzkimi opowieściami o szukaniu własnego miejsca i rozdarciu między dwoma światami. Amerykański sen o sukcesie ma obiecujący smak lodów waniliowych w czekoladowej skorupce, ale też mdły posmak koktajli mlecznych. Natomiast Jordania to kraj tajemnicy, prostego życia, nowych zapachów, wyrazistszych smaków i niekończących się przyjęć. Tu wszystko jest inne, być może bardziej prawdziwe, ale okazuje się, że powrót nie jest prosty, nawet dla tęskniącego za bliskimi i rodzimą ziemią ojca Diany. Po każdym pobycie w ojczyźnie z rozgoryczeniem wraca do Ameryki i gotuje, żeby pamiętać, ale im więcej gotuje, tym bardziej zapomina. Smaki tej kuchni wspomnień autorka przybliża w licznych przepisach towarzyszących kolejnym opowieściom. "Język baklawy" to zaproszenie, aby usiąść przy stole wraz z rodziną Diany, dzieląc z nimi ten niezwykły czas wspólnych posiłków. Czy to nie zabawne, że w powieściach nie ma prawie nic o jedzeniu? - pyta w pewnym momencie bohaterka książki. - Na przykład w "Powrocie do Howards End" zawsze rozmawiają o domach i pieniądzach, ale można by pomyśleć, że wtedy ludzie w ogóle nic nie jedli. Tą bohaterką jest sama autorka - Diana Abu-Jaber. W jej własnej książce jest mnóstwo o jedzeniu. O smakach i zapachach pisze z taką samą pieczołowitością i fantazją jak o uczuciach. Dowiadujemy się jak zrobić kibbeh, którym ojciec Diany poczęstował jej pierwszego amerykańskiego adoratora, zanim wyrzucił go za drzwi (`Kibbeh dla kowboja`), jak przyrządzić baklawę podaną przez jordańską ciotkę autorki w czasie ważnej narady rodzinnej (`Poetyczna baklawa kiedy trzeba kogoś uwieść`) i jak ugotować bób dla mężczyzny, na którego czekało się całe życie (`Ful dla ukochanego`). Jednak nie tylko przepisy warto zapamiętać z książki Abu-Jaber. [www.slowianin.de]