Profesor Grzegorz W. Kołodko – intelektualista i polityk, teoretyk i praktyk, autor prac opublikowanych w 26 językach. Najczęściej cytowany na świecie polski ekonomista. Uznany autorytet w dziedzinie teorii i praktyki rozwoju społeczno-gospodarczego. Doktor honoris causa i Honorowy Profesor ośmiu zagranicznych uniwersytetów. W latach 1994-97 i 2002-03 był wicepremierem i ministrem finansów, realizując program postępowych reform i strategię szybkiego wzrostu. Odegrał znaczącą rolę w doprowadzeniu Polski do członkostwa w OECD oraz w integracji z Unią Europejską. W interdyscyplinarnych pracach pisze o długofalowych przekształceniach ekonomicznych i politycznych, kulturowych i demograficznych, technologicznych i ekologicznych, o czekającej nas przyszłości. Jego międzynarodowy bestseller „Wędrujący świat” ukazał się w dziesięciu językach. Członek Europejskiej Akademii Nauki, Kultury i Sztuki, wykładowca Akademii Leona Koźmińskiego. Meloman, maratończyk i podróżnik, który spenetrował 160 krajów. Napisawsze dwa tomy swej trylogii – tour de force o stanie świata i jego przemianach – w najnowszej książce Grzegorz Kołodko podjął jeszcze trudniejsze wyzwanie: eksplorację przyszłości. Nie jest to arbitralne prognozowanie czy jakiś horoskop, ale dogłębne przebadanie pożądanej i możliwej przyszłości przy założeniu, że ludzkość potrafi zachować się zgodnie z „racjonalnym pragmatyzmem”. To nie trywialne wpatrywanie się w kryształową kulę, ale ważny wkład w budowanie lepszego świata. Profesor Mario D. Nuti, London Business School i Universita di Roma „La Sapienza” Największy żal mam do ekonomistów nie o to, że się mylą, lecz o to, że wolą trwać w błędzie, niż się do niego przyznać i konformistycznie milczą, gdy ich koledzy przedstawiają nam ideologiczne głupstwa jako naukowe prawdy. Kołodko jest inny. Ta książka jest tego dowodem. Nie tylko bezlitośnie obnaża mielizny naukowego biznesu uprawianego na pograniczu showbizu, lobbingu i nauk ekonomicznych, ale też pokazuje autorskie propozycje wyjścia z narożnika obecnego kryzysu, do którego zapędzili się ekonomiści, politycy, media i wszyscy, którzy uwierzyli w obiegowe ekonomiczne prawdy dwóch poprzednich dekad. Jacek Żakowski, „Polityka” [www.empik.com, 2015]