Życie i działalność księdza Ignacego Koziei (1915-1983)" autorstwa ks. Grzegorza Polasza to opracowanie, w którym autor przedstawił koleje życia i działalność kapłana, który niemal przez całe swe kapłaństwo związany był z Łańcutem. Jak pisze we wstępie abp Józef Michalik autor wydobył ze skarbca naszej [przemyskiej] archidiecezji kolejnego, skromnego i pozornie zwyczajnego kapłana, a okazuje się, że to ksiądz niezwykły! Mocny wiarą i życiem z wiary. Ignacy Kozieja urodził się 5 czerwca 1915 r. w Sokolnikach (pow. Tarnobrzeg). Po ukończeniu liceum w Jaśle wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu. Święcenia kapłańskie przyjął 10 września 1939 r. z rąk bpa F. Bardy. Pierwszą parafią, do której został skierowany, były Niżankowice. Nie był tam jednak długo. Już w kwietniu 1942 r. otrzymał posadę wikariusza w łańcuckiej farze. Pracował jako katecheta i wychowawca młodzieży, duszpasterz całym sercem oddany swej posłudze. W pamięci wielu ludzi zapisał się jako doskonały głosiciel Słowa Bożego, a świadczą o tym relacje i wypowiedzi tych, którzy mieli okazję poznać go osobiście. Czciciel Maryi i apostoł krzyża, ale także kapłan oddany wiedzy. Mimo wielu cierpień, jakie Bóg mu zsyłał, nigdy się nie poddawał, każde cierpienie przyjmował z pokorą i cierpliwością. W modlitwie odnajdywał siłę pokrzepiającą i pozwalającą osiągnąć prawdziwe poznanie Boga. Ks. Kozieja zmarł 28 września 1983 r. i został pochowany na łańcuckim cmentarzu w grobowcu księży proboszczów. 30 kwietnia 2012 r. podjęto uchwałę o nadaniu ks. dr. Koziei pośmiertnie tytułu Honorowego Obywatela Miasta Łańcuta. [www.edytorial.com, 2017]