Babeliada” jest wydanym pod patronatem Stowarzyszenia Literacko-Artystycznego „Fraza” debiutem prozatorskim Krystyny Lenkowskiej – rzeszowskiej poetki, tłumaczki i animatorki kultury, z wykształcenia i zawodu anglistki. Lenkowska opublikowała dotąd dziesięć tomów poezji, w tym cztery dwujęzyczne. Prof. Magdalena Rabizo-Birek (UR, red. Nacz. Frazy) „Babeliada” jest wyrafinowana estetycznie, intelektualnie, językowo; to książka elitarna w każdym calu. Dla czytelnika poszukującego w literaturze artystycznej przygody i egzystencjalnej prawdy. Anna Janko (poetka, pisarka) „Sięgnąłem po „Babeliadę” i niespodzianka! Jest w tej prozie wszystko, czego w prozie szukam: wyczucie rytmu i muzyka. Zatem wyrosło Lenkowskiej drugie skrzydło: proza”. Bogdan Loebl (poeta, prozaik, autor kultowych bluesów zespołu Breakout) „Babeliada” jest świetnie napisana. A jako że znam autorkę, jest to dla mnie również “autofiction”, ze starannie ukrytymi motywami autobiograficznymi. Postaci są dobrze zarysowane, obraz Babel przekonywujący i dogłębny. Podoba mi się tez autoironiczny, zdystansowany stosunek narratorki do swojej fikcyjnej bohaterki, co nie przeszkadza w stworzeniu jej poruszającego portretu psychologicznego. „Babeliada” to powieść o niemożności dotarcia do prawdy innego człowieka i wglądu w jego wnętrze; o fikcjach, które tworzymy, bo łatwiej wtedy żyć; o tożsamości, płynnej, różnorakiej, nieuchwytnej; o życiu pozostawiającym niewiele namacalnych śladów; o niemożności rozrachunku z własnym życiem; o przemijaniu. Podsumowując te wywody: gratuluję. Ewa Hryniewicz-Yarbrough (tłumaczka, eseistka, Boston US) (…) To książka wielorazowego użytku. Zdecydowanie tak. Po pierwszym, zachłannym czytaniu można do niej z taką samą przyjemnością powracać nieskończoną liczbę razy. Otwierając na przypadkowej stronie, niespiesznie smakować wyrafinowany poetycki język, subtelny dowcip, intelektualne bogactwo wysokiej próby. (…) Magdalena Mach (dziennikarka Gazety Wyborczej) (…) Z pewnością ta książka nie będzie przedmiotem masowego popytu, ale każdy, kto ją przeczyta, wiele zyska. Wystarczy, że zacznie. I już lektury – jak ja – nie przerwie. Jest to zasadniczo proza, ale czuje się w niej poetyckie doświadczenie autorki. (…) Henryk Waniek (śląski malarz, grafik, pisarz, publicysta, krytyk artystyczny i literacki). (…) „Babeliada” jest debiutem w miarę interesującym. (…) to, iż nie sposób czytać prozy Lenkowskiej konsumpcyjnie, stanowi o atrakcyjności tego wystąpienia. (…) Bez wątpienia literatury „z życia wziętej”, zwłaszcza tej operującej „kobiecymi tematami” mamy za dużo, choć to nazbyt delikatnie powiedziane – o zalewie czy potopie należałoby mówić! Wyobrażam sobie, że Lenkowska również chciała – by tak rzec – dać coś od siebie, wypowiedzieć jakąś własną prawdę, otwierając się na inną niż poetycka ekspresję. Rozegrała jednak partię po swojemu, wypada więc ukłonić się pisarce. (…) Dariusz Nowacki „Los zaszyfrowany”, NOWE KSIĄŻKI 10/2016 (…) To powieść nie dla wszystkich. Jest wymagająca i zmusza do głębszej refleksji. Jednak Ci, którzy zdecydują się na poznanie jej od początku do końca, mogą zechcieć więcej prozy autorstwa Krystyny Lenkowskiej. (…) „Babeliada nie jest dla każdego” Barbara Kędzierska TWiNN 2016.11.07 (…) Należy do tych powieści, które albo czyta się za jednym zamachem i jednym tchem, albo smakuje tygodniami, po kawałeczku niczym zakazany owoc. I jedna i druga metoda ma sens. Niektórzy wolą dozować sobie wrażenia i myśli, a inni lubią wszystko wiedzieć od razu. „Babeliada” to mieszanina gatunków. Prozatorski debiut rzeszowskiej poetki to wysmakowana opowieść o życiu z suspensem, wieloma wątkami i zabawą językiem. (…) Małgorzata Karolina Piekarska, „Pomieszany świat Babeliady”, 06.03.17, pisarze.pl [sppwarszawa.pl, 2019]