Autor analizuje nie tylko tytułowy system konstytucyjny Republiki Moł-dawii. Przedstawia także jego podsystem — system utworzonego w 1994 r. Terytorium Autonomicznego Gagauzja. R. Rajczyk zwraca uwagę na wyjątkowość, w skali całe-go obszaru poradzieckiego, rozwiązań prawnych, które legły u podstaw funkcjonowania autonomii gagauskiej, stwierdzając, że „może być uznana za formę pośrednią po-między pełną niezależnością polityczną a rozbudowaną kompetencyjnie samorządnością terytorialną” (s. 14). Ponadto analizuje zupełnie odrębny system Naddniestrzańskiej Republiki Mołdawskiej (Naddniestrze), która oderwała się od Mołdawii na początku lat 90. XX w. i funkcjonuje jako faktycznie niezależne od niej quasi-państwo, choć w świetle prawa międzynarodowego stanowi jej integralną część. Praca składa się z 14 rozdziałów: I. „Zarys historii mołdawskiego konstytucjonalizmu i uchwalenie konstytucji”; II. „Konstytucyjne podstawy ustroju państwa i struktura naczelnych władz państwa”; III. „System praw i wolności człowieka i obywatela”; IV. „System wyborczy”; V. „System partyjny”; VI. „Parlament”; VII. „Prezydent”; VIII. „Rząd”; IX. „System rządów”; X. „Ustawodawstwo”; XI. „Sądownictwo i system ochrony prawnej”; XII. „Inne organy”; XIII. „System władzy lokalnej”; XIV. „Stany nadzwyczajne”. Opracowanie zamykają — „Zakończenie i aneks”, w którym w sposób schematyczny i przystępny przedstawiono najważniejsze elementy omawianych systemów konstytucyjnych. Podstawę analizy stanowią ustawy zasadnicze Mołdawii, Gagauzji (Statut) i Naddniestrza, a także główne akty normatywne; ich stan prawny datowany jest na 31 grudnia 2012 r. [Przegląd Sejmowy 2(127)/2015 s. 201–205.]