„Kto nie wierzy, niech sprawdzi” to zbiór bajek z terenów Lasowiaków i Rzeszowiaków. Bajki, które znalazły się w tym zbiorze, pochodzą z różnych źródeł – przede wszystkim z Archiwum Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej i Archiwum Muzeum Etnograficznego w Rzeszowie, ale również z opracowań dziewiętnastowiecznych etnografów: Zygmunta Wierzchowskiego, Józefa Sulisza i Seweryna Udzieli. Część została zapisana jeszcze pod koniec XIX wieku, część już w naszym stuleciu. Teksty pochodzą z różnych miejscowości naszego regionu i czasów, łączy je jedno – wszystkie są częścią ustnej literatury Lasowiaków i Rzeszowiaków. Były opowiadane w długie jesienne i wieczory w izbach, powtarzano je sobie w karczmach, rozpowszechniano na odpustach. Długi łańcuch opowiadających i słuchaczy przechował najciekawsze, najzabawniejsze czy najbardziej emocjonujące opowieści aż do czasów, w których spisali je badacze. Zanotowane w terenie bajki opracował dr Janusz Radwański, dostosowując je, jeśli było to konieczne, do potrzeb także najmłodszych czytelników, między innymi wyjaśniając najtrudniejsze wyrazy w przypisach pod tekstem. Całość została podzielona na trzy części tak, żeby łatwiej było znaleźć to, czego się szuka. Osobno zamieszczone zostały historie zabawne, osobno – straszne, których w folklorze nie brakowało. W trzeciej części znalazły się bajki wyjaśniające – historie tłumaczące słuchaczom różne elementy rzeczywistości – np. skąd brały się nazwy miejscowości bądź ich części albo zjawiska przyrodnicze. [www.lubimyczytac.pl]