Alberto Angela oprowadza czytelników po antycznym Rzymie, opowiadając o codziennym życiu jego mieszkańców. Zwiedzamy Wieczne Miasto w zwykły dzień w 115 roku, za panowania cesarza Trajana, w czasach największej potęgi Imperium Rzymskiego. Wędrówka trwa, godzina po godzinie, od wczesnego ranka do północy. Spacerujemy zatłoczonymi ulicami, zaglądamy do warsztatów rzemieślniczych, księgarń i łaźni, na Forum Romanum, do amfiteatru i na targ niewolników. Autor otwiera przed nami drzwi zarówno do rezydencji najbogatszych obywateli, jak i do wielopiętrowych bloków, w których żyli ludzie średniozamożni i ubodzy. Dowiadujemy się, jak mieszkali, w co się ubierali, co jedli, jak wyglądały ich codzienne zabiegi higieniczne, gdzie pracowali i jak spędzali wolny czas. Przyglądamy się relacjom społecznym, sprawowaniu kultów religijnych, rozrywkom. [Czytelnik, 2021]
W Stanach Zjednoczonych rok 1920 stanowił według autora książki zapowiedź nowej epoki w historii tego państwa. Zwiastował procesy, które będą typowe nie tylko dla dekady „szalonych lat dwudziestych”, ale i dla całego stulecia. Czas po pierwszej wojnie światowej to m.in. nowe tendencje w modzie i muzyce, wywrotowa działalność anarchistów, recesja, konflikty pracownicze, eksplozja korupcji, także na najwyższych szczeblach władzy. W 1920 r. weszły w życie aż dwie poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych: 18. – wprowadzająca prohibicję, czyli zakaz produkcji, importu i sprzedaży alkoholu; oraz 19. – przyznająca kobietom prawo do głosowania w wyborach. W połowie roku runęła pierwsza w XX wieku typowa piramida finansowa. Szesnastego września 1920 r. na Wall Street doszło do pierwszego wielkiego zamachu terrorystycznego, w którym zginęło 38 osób. Wyniki odbywających się 2 października wyborów prezydenckich były po raz pierwszy w historii przekazywane na bieżąco przez radio – przez pierwszą komercyjną radiostację. Dzięki tej transmisji „gadające skrzynki” stały się w ciągu kilku miesięcy niezwykle popularne w całym kraju. O tych i o wielu innych wydarzeniach – obyczajowych, społecznych, kulturalnych i politycznych – pisze Eric Burns, nie ograniczając się do relacjonowania ich przebiegu, ale także śledząc, jak do nich doszło, i wskazując ich następstwa. Tworzy przed oczami czytelnika panoramiczny obraz społeczeństwa [Czytelnik, 2022]
Opowieść Cezarego Chlebowskiego o Janie Piwniku „Ponurym” (1912–1944) i jego żołnierzach, oparta na dokumentach oraz relacjach uczestników walk II wojny światowej. „Ponury” to postać legendarna – cichociemny, dowódca II odcinka „Wachlarza” i akcji odbicia więźniów z niemieckiego więzienia w Pińsku, potem dowódca sił partyzanckich Armii Krajowej w rejonie Gór Świętokrzyskich oraz szef Kedywu okręgu radomsko-kieleckiego AK, a w 1944 r. dowódca oddziału wchodzącego w skład Nadniemeńskiego Zgrupowania Partyzanckiego AK, kawaler Orderu Virtuti Militari. Autor książki opisał jego szlak bojowy: od lądowania na spadochronie pod Łyszkowicami w pobliżu Skierniewic w nocy z 7 na 8 listopada 1941 r. aż po bohaterską śmierć poniesioną w ataku na niemieckie bunkry pod Jewłaszami na Nowogródczyźnie 16 czerwca 1944. Tytuł książki to ostatnie słowa „Ponurego” – prośba skierowana do jego podkomendnych, współtowarzyszy walki. W obecnej edycji książki Cezarego Chlebowskiego, której poprzednie wydania – uzupełniane, korygowane i rozszerzane – spotykały się z ogromnym zainteresowaniem czytelników, opublikowano przedmowę napisaną przez dra Marka Jedynaka, poświęconą problematyce badań nad życiorysami kadry oficerskiej AK. Zamieszczono też obszerny aneks, zawierający kompletną listę oficerów i żołnierzy Zgrupowań Partyzanckich AK „Ponury” – z informacjami zaktualizowanymi w tym wydaniu według stanu wiedzy na 31 maja 2021 roku. Tom zawiera również dwie mapki, ukazujące tereny działań „Ponurego” w Górach Świętokrzyskich oraz na Nowogródczyźnie, a ponadto 36 archiwalnych ilustracji oraz indeks osób [https://platon.com.pl/prod/pozdrowcie-gory-swietokrzyskie-wyd-3-9788307036342]
Opowieść Cezarego Chlebowskiego o Janie Piwniku „Ponurym” i jego żołnierzach. Major „Ponury” to postać legendarna – cichociemny, dowódca II odcinka „Wachlarza”, potem dowódca zgrupowania partyzanckiego Armii Krajowej w rejonie Gór Świętokrzyskich oraz szef Kedywu okręgu radomsko-kieleckiego AK, a w 1944 roku dowódca oddziału wchodzącego w skład Nadniemeńskiego Zgrupowania Partyzanckiego AK, kawaler Orderu Virtuti Militari. Autor książki opisał jego szlak bojowy: od lądowania pod Łyszkowicami w nocy z 7 na 8 listopada 1941 roku aż po bohaterską śmierć poniesioną w ataku na niemieckie bunkry pod Jewłaszami na Nowogródczyźnie 16 czerwca 1944. Tytuł książki to ostatnie słowa śmiertelnie rannego majora – prośba skierowana do jego podkomendnych, współtowarzyszy walki. Cezary Chlebowski (1928-2013) – pisarz, publicysta, historyk, harcerz Rzeczypospolitej, autor książek i szkiców poświęconych wydarzeniom z dziejów Polskiego Państwa Podziemnego w czasie II wojny światowej. W obecnej edycji książki Cezarego Chlebowskiego, której poprzednie wydania spotkały się z ogromnym zainteresowaniem czytelników, zamieszczono nową przedmowę (napisaną przez Marka Jedynaka), zawierającą omówienie historii badań nad dziejami „Ponurego” i jego zgrupowania, a także przejrzano i zaktualizowano przypisy oraz aneks. [www.merlion.pl, 2017]
Opowieść Cezarego Chlebowskiego o Janie Piwniku „Ponurym” (1912–1944) i jego żołnierzach, oparta na dokumentach oraz relacjach uczestników walk II wojny światowej. „Ponury” to postać legendarna – cichociemny, dowódca II odcinka „Wachlarza” i akcji odbicia więźniów z niemieckiego więzienia w Pińsku, potem dowódca sił partyzanckich Armii Krajowej w rejonie Gór Świętokrzyskich oraz szef Kedywu okręgu radomsko-kieleckiego AK, a w 1944 r. dowódca oddziału wchodzącego w skład Nadniemeńskiego Zgrupowania Partyzanckiego AK, kawaler Orderu Virtuti Militari. Autor książki opisał jego szlak bojowy: od lądowania na spadochronie pod Łyszkowicami w pobliżu Skierniewic w nocy z 7 na 8 listopada 1941 r. aż po bohaterską śmierć poniesioną w ataku na niemieckie bunkry pod Jewłaszami na Nowogródczyźnie 16 czerwca 1944. Tytuł książki to ostatnie słowa „Ponurego” – prośba skierowana do jego podkomendnych, współtowarzyszy walki. W obecnej edycji książki Cezarego Chlebowskiego, której poprzednie wydania – uzupełniane, korygowane i rozszerzane – spotykały się z ogromnym zainteresowaniem czytelników, opublikowano przedmowę napisaną przez dra Marka Jedynaka, poświęconą problematyce badań nad życiorysami kadry oficerskiej AK. Zamieszczono też obszerny aneks, zawierający kompletną listę oficerów i żołnierzy Zgrupowań Partyzanckich AK „Ponury” – z informacjami zaktualizowanymi w tym wydaniu według stanu wiedzy na 31 maja 2021 roku. Tom zawiera również dwie mapki, ukazujące tereny działań „Ponurego” w Górach Świętokrzyskich oraz na Nowogródczyźnie, a ponadto 36 archiwalnych ilustracji oraz indeks osób.
Powieść "Zatracenie" (1948) to ostatni ukończony utwór Osamu Dazaia, wydany pośmiertnie. Bohaterem jest Yozo, od dziecka wrażliwy i utalentowany plastycznie syn bogatego właściciela ziemskiego. W osamotnieniu przeżywa chorobliwy lęk przed ludźmi. Czuje się zagubiony w świecie, w którym trudno odróżnić prawdę od kłamstwa, gdzie upadają stare ideały i tracą znaczenie dotychczasowe wartości. Dręczy go poczucie wstydu, niska samoocena i przekonanie o niemożności sprostania wymaganiom stawianym przez otoczenie. W dzieciństwie ratunkiem przed wyniszczającymi uczuciami jest błazenada, w wieku młodzieńczym i późniejszym ucieczka na margines społeczny i w nałogi. Nieszczęśliwe życie Yozo kończy samobójczą śmiercią. Zatracenie to bardzo osobista powieść Osamu Dazaia jako emocjonalnego człowieka i ambitnego twórcy, przedstawiciela zanikającej grupy społecznej, a także narodu, którego ojczyzna poniosła klęskę w wojnie. Utwór Dazaia był wielokrotnie przedmiotem adaptacji zarówno filmowych – fabularnych i animowanych, jak i komiksowych. [www.empik.com]
Powieść Zatracenie (1948) to ostatni ukończony utwór Osamu Dazaia, wydany pośmiertnie. Bohaterem jest Yozo, od dziecka wrażliwy i utalentowany plastycznie syn bogatego właściciela ziemskiego. W osamotnieniu przeżywa chorobliwy lęk przed ludźmi. Czuje się zagubiony w świecie, w którym trudno odróżnić prawdę od kłamstwa, gdzie upadają stare ideały i tracą znaczenie dotychczasowe wartości. Dręczy go poczucie wstydu, niska samoocena i przekonanie o niemożności sprostania wymaganiom stawianym przez otoczenie. W dzieciństwie ratunkiem przed wyniszczającymi uczuciami jest błazenada, w wieku młodzieńczym i późniejszym ucieczka na margines społeczny i w nałogi. Nieszczęśliwe życie Yozo kończy samobójczą śmiercią. Zatracenie to bardzo osobista powieść Osamu Dazaia jako emocjonalnego człowieka i ambitnego twórcy, przedstawiciela zanikającej grupy społecznej, a także narodu, którego ojczyzna poniosła klęskę w wojnie. Utwór Dazaia był wielokrotnie przedmiotem adaptacji zarówno filmowych – fabularnych i animowanych, jak i komiksowych. "Utraciłem prawo do nazywania się człowiekiem. Definitywnie przestałem nim być".
Złożona sytuacja Polski międzywojennej – struktura narodowościowa z mniejszościami narodowymi, konflikty polsko-ukraińskie, podziały ideowe i polityczne zrodziła wiele mitów i nieprawd historycznych. W książce Siedem mitów II Rzeczypospolitej prof. Garlicki z wieloma z nich stara się rozprawić. Poddaje m.in. analizie kwestię solidarnej współpracy polskich polityków po odzyskaniu niepodległości w 1918 r., powszechny pogląd o nieuciekaniu się w czasach Drugiej Rzeczypospolitej do zabójstw w walce politycznej czy przekonanie o jedności Polaków w obliczu narastającego zagrożenia wojną w 1939 r. Autor uważa bowiem, że dla historyka ważniejsza jest troska o to, jak było naprawdę, niż wpisywanie się w bieżącą politykę historyczną. [www.empik.com, 2014]
Słownik polsko-rosyjski.
-Wyd. polskie przedrukowane z matryc 3 popr. i uzup. wyd. rosyjskiego, Moskwa 1949 / pod red. N. I. Grekowa i M. F. Rozwadowskiej. - Zawiera około 50000 wyrazów.-
Warszawa : Spółdzielnia Wydawnicza Współpraca, 1949.
-664 s. ; 21 cm.
Historia wojen Greków z Persami spisana w V w. p.n.e. przez Herodota, greckiego historyka z Halikarnasu w Azji Mniejszej. Dzieło Herodota wyróżnia bogactwo informacji etnograficznych i geograficznych zebranych podczas licznych podróży autora. Zawiera również początki krytyki historycznej i przekonanie o istnieniu w świecie ładu moralnego. Herodota uważa się za ojca europejskiej historiografii, a Dzieje za pierwszą próbę dziennikarskiego spojrzenia na świat i ludzi. Klasyczna i obowiązkowa lektura każdego, kto interesuje się historią. [Spółdzielnia wydawnicza Czytelnik, 2020]
Kanon opowiadań Jarosława Iwaszkiewicza (1894-1980), jednego z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku, nazywanego już przez krytykę literacką dwudziestolecia międzywojennego "urodzonym nowelistą". Książka zawiera takie utwory, jak m.in.: "Brzezina", "Panny z Wilka", "Matka Joanna od Aniołów", "Zygfryd", na podstawie których Andrzej Wajda, Jerzy Kawalerowicz i Andrzej Domalik nakręcili głośne i znakomite filmy. [www.empik.com, 2016]
Książka z gatunku tzw. "autentyków". Oryginalny pamiętnik polskiego szlachcica kresowego Mieczysława Jałowieckiego (1876-1963) , wysokiego urzędnika w Ministerstwie Rolnictwa w Petersburgu, pierwszego przedstawiciela rządu polskiego w Wolnym Mieście Gdańsku w latach 1919-1921. Barwna, po sarmacku subiektywna wizja świata, jego realiów i obyczajowości, osobisty komentarz do wydarzeń historycznych. Niemało miejsca w rozważaniach autora zajmują sprawy polskie: narodowa tożsamość, kwestia niepodległości, historia i tradycja. Pierwsza część pamiętników obejmuje lata od połowy XIX wieku po zakończenie I wojny światowej i rewolucję październikową, potem następuje opis opis działalności dyplomatycznej Jałowieckiego w Wolnym Mieście Gdańsku. Książkę kończy barwny obraz obyczajów i charakteru ziemiaństwa polskiego lat 20. i 30. XX stulecia, aż do wybuchu II wojny światowej i czasy, kiedy autro osiadł na stałe w majątku Kamień. Wszystkie trzy części w jednym tomie: Na skraju Imperium, Wolne Miasto, Requiem dla ziemiaństwa. [www.merlin.pl]
Książka gromadzi teksty pisane przez Ryszarda Kapuścińskiego od lat siedemdziesiątych XX wieku po ostatnie miesiące jego życia, publikowane w prasie codziennej i literackiej, w książkach innych autorów (jako wprowadzenia lub posłowia), a także niedrukowane dotąd opinie dla wydawnictw. [Wydawnictwo Czytelnik]
